Taniec orientalny


Instruktor  Agnieszka Czyż (Sowillo)


Terminy zajęć

Grupa zaawansowana: Raks Sharki z Asayą – wtorki godz.19:15-20:30 – Start: 10 wrzesień 2019
(zajęcia 4 razy w miesiącu)

Grupa początkująca: Arabski Pop – czwartki godz.17:00-18:15  – Start: 12 wrzesień 2019
(zajęcia 3 razy w miesiącu)

Grupa open: Orientalny Shake – piątki godz 18:00-19:15 – Start 13 wrzesień 2019
zajęcia 3 razy w miesiącu

Studio flamenco – Rytmosfera, ul. Zakrzewska 24 (przy Studio Flamenco), Warszawa
Mapka dojazdu: kliknij tu!
Zapisy: a.czyz@onet.eu, 603 510 753 (można przesłać sms)
Messenger/facebook: https://www.facebook.com/Sowillo

Cena:

100,00 PLN za 4zajęcia,
75,00 PLN za 3 zajęcia,
zaliczka 50 PLN
Pojedyncze zajęcia 30,00 PLN




Taniec orientalny łączy w sobie figury stricte arabskie (ruchy bioder, shimmy, czyli drżenie, falowania rąk i tułowia) z elementami baletowymi (piruety, arabeski, rond, ułożenia rąk) i wieloma innymi.

Obejmuje cały szereg gatunków: klasykę (classical oriental), modern (modern oriental), drum solo (wymagające doskonałej techniki taniec do bębnów), kilka odmian beledi (gatunek przesycony emocjami i bardzo zmysłowy), shaaby (taniec dyskoteki arabskiej) oraz całą gamę gatunków folklorystycznych: skoczne saidi (z Luxoru), efektowną haggalę (z Zachodniej Sahary), wesołe fellahi (taniec rolników egipskich z delty Nilu), kokieteryjne eskanderani (z Aleksandrii), trochę zwariowany nubijski (z egipskiej części Nubii), silną i mocną dabkę (taniec wspólny dla wielu krajów arabskich) i siwę (z oazy Siwa). Do szeroko pojmowanego tańca orientalnego zalicza się również tańce nie egipskie, np. niezwykły, pochodzący znad Zatoki Perskiej taniec włosów (halidżi) czy turecką karshilamę.

W wielu choreografiach wykorzystuje się rozliczne i niezwykle efektowne rekwizyty, takie jak: laska bambusowa, woal, „skrzydła Izydy”, fan-veils (wachlarze z jedwabiu) i wiele, wiele innych.

Taniec orientalny nie jest ani antyczny, ani starożytny, jak się zdarza ludziom sądzić. W swojej klasycznej formie jest tańcem scenicznym, który powstał na początku XX wieku w chwili intensywnego rozwoju turystyki w Egipcie. Wystawiany w prestiżowych klubach gromadzących śmietankę towarzyską Kairu musiał dostosować się do estetyki Zachodu. Stąd w tańcu orientalnym wpływy techniki baletu, tańców latynoskich. W kolejnych dekadach zmieniał się i wzbogacał, tak że obecnie istnieją jego niezliczone odmiany regionalne i stylowe, a także fuzje z innymi technikami.

Taniec orientalny


Instruktor  Agnieszka Czyż (Sowillo)


Terminy zajęć

Grupa zaawansowana: Raks Sharki z Asayą – wtorki godz.19:15-20:30 – Start: 10 wrzesień 2019
(zajęcia 4 razy w miesiącu)

Grupa początkująca: Arabski Pop – czwartki godz.17:00-18:15  – Start: 12 wrzesień 2019
(zajęcia 3 razy w miesiącu)

Grupa open: Orientalny Shake – piątki godz 18:00-19:15 – Start 13 wrzesień 2019
zajęcia 3 razy w miesiącu

Studio flamenco – Rytmosfera, ul. Zakrzewska 24 (przy Studio Flamenco), Warszawa
Mapka dojazdu: kliknij tu!
Zapisy: a.czyz@onet.eu, 603 510 753 (można przesłać sms)
Messenger/facebook: https://www.facebook.com/Sowillo

Cena:

100,00 PLN za 4zajęcia,
75,00 PLN za 3 zajęcia,
zaliczka 50 PLN
Pojedyncze zajęcia 30,00 PLN




Taniec orientalny łączy w sobie figury stricte arabskie (ruchy bioder, shimmy, czyli drżenie, falowania rąk i tułowia) z elementami baletowymi (piruety, arabeski, rond, ułożenia rąk) i wieloma innymi.

Obejmuje cały szereg gatunków: klasykę (classical oriental), modern (modern oriental), drum solo (wymagające doskonałej techniki taniec do bębnów), kilka odmian beledi (gatunek przesycony emocjami i bardzo zmysłowy), shaaby (taniec dyskoteki arabskiej) oraz całą gamę gatunków folklorystycznych: skoczne saidi (z Luxoru), efektowną haggalę (z Zachodniej Sahary), wesołe fellahi (taniec rolników egipskich z delty Nilu), kokieteryjne eskanderani (z Aleksandrii), trochę zwariowany nubijski (z egipskiej części Nubii), silną i mocną dabkę (taniec wspólny dla wielu krajów arabskich) i siwę (z oazy Siwa). Do szeroko pojmowanego tańca orientalnego zalicza się również tańce nie egipskie, np. niezwykły, pochodzący znad Zatoki Perskiej taniec włosów (halidżi) czy turecką karshilamę.

W wielu choreografiach wykorzystuje się rozliczne i niezwykle efektowne rekwizyty, takie jak: laska bambusowa, woal, „skrzydła Izydy”, fan-veils (wachlarze z jedwabiu) i wiele, wiele innych.

Taniec orientalny nie jest ani antyczny, ani starożytny, jak się zdarza ludziom sądzić. W swojej klasycznej formie jest tańcem scenicznym, który powstał na początku XX wieku w chwili intensywnego rozwoju turystyki w Egipcie. Wystawiany w prestiżowych klubach gromadzących śmietankę towarzyską Kairu musiał dostosować się do estetyki Zachodu. Stąd w tańcu orientalnym wpływy techniki baletu, tańców latynoskich. W kolejnych dekadach zmieniał się i wzbogacał, tak że obecnie istnieją jego niezliczone odmiany regionalne i stylowe, a także fuzje z innymi technikami.